Ogromna liczba wiernych chcących uporządkować swoje życie poprzez wniesienie do właściwego Sądu Kościelnego sprawy o orzeczenie nieważności małżeństwa skłoniła Ojca Świętego Franciszka do uproszczenia i przyspieszenia kanonicznego procesu małżeńskiego. Głównym bodźcem do przeprowadzenia wspomnianej reformy było zbliżenie wiernych do Kościoła.
List Apostolski Motu Proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus” zastąpiła w całości z dniem 8 grudnia 2015 roku Księgę VII Kodeksu Prawa Kanonicznego, Cz. III, Tytuł I, Rozdział I Sprawy o orzeczenie nieważności małżeństwa (kan. 1671-1691). Ojciec Święty Franciszek postanowił, że w celu stwierdzenia nieważności małżeństwa kanonicznego wystarczy orzeczenie trybunału pierwszej instancji. Oznacza to, że wyrok sądu pierwszej instancji staje się wykonalny pod warunkiem, że któraś ze stron nie wniesie apelacji do sądu wyższej instancji.
Proces skrócony tzw. „processus brevior” wprowadzony wspomnianą reformą jest innowacją mającą na celu przyspieszenie procesów o stwierdzenie nieważności małżeństwa. W takich przypadkach jedynym sędzią jest biskup diecezjalny. Warunkiem koniecznym przeprowadzenia takiego procesu jest wniesienie sprawy przez obydwie strony, które zgodnie proszą o orzeczenie nieważności małżeństwa, przedkładając jasne i oczywiste dowody. Proces skrócony trwa około 45 dni i może być wydany wyłącznie przez biskupa diecezjalnego jeśli uzyska on pewność moralną co do nieważności małżeństwa. Zawsze jednak może przekazać sprawę do rozpatrzenia w trybie procesu zwykłego.
List Apostolski Motu Proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus”